این رفتار کودک را مضطرب میکند
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۵۷۰۵۲
آفتابنیوز :
دکتر شراره خیرخواه به تشریح وابستگیهای سالم و ناسالم پرداخت و اظهار کرد: وابستگی سالم تعریفی از اعتماد به نفس به خود است؛ در واقع در این نوع وابستگی فرد خود را قبول داشته و در ارتباطات ایمن است.
وی افزود: در وابستگی سالم فرد در ارتباط با خانواده و اطرافیان به قدری اعتماد به نفس دارد که بتواند رابطه را به شکل سالم در تعادل لازم نگه دارد، در حقیقت افراد دارای وابستگی سالم احساس شایستگی را در ارتباط دارند و ارائه هیجانات آنها در حد معقول است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این کارشناس و مشاور خانواده تاکید کرد: گاهی اوقات مراجعانم با حال بد مراجعه میکنند و میگویند خیلی تلاش کرده تا رابطه را خوب نگه دارد و در این مسیر همه خواستههای طرف مقابل را اجرا کرده و حتی از خود گذشته، اما باز هم آنطور که باید توجه را دریافت نکرده است؛ در واقع در این نوع روابط انتظارات و توقعات خارج از حالت معقول است و نیازمندی به دیده شدن و توجه بیش از حد وجود دارد.
خیرخواه با بیان اینکه در روابط ناسالم افراد خیلی زود به مرحله رابطه صمیمانه میشوند، گفت: گاهی اوقات افرادی که در مرحله آشنایی ازدواج قرار دارند اذعان میکنند طرف مقابل در مراحل ابتدایی آشنایی زیاد ابراز محبت میکند و همین مسئله او را نگران کرده چراکه با این کار به حریم استقلال فرد مقابل ورود میکند.
وی خاطرنشان کرد: در رابطه واقعی صمیمت تعریف دارد؛ وقتی فردی از خود و برنامههایش میگذرد و حاضر است همه ساعات زندگیاش را با همسر، فرزند، دوست و ... بگذراند در حال تجربه رابطهای ناسالم و نگرانکننده است.
به گفته این کارشناس و مشاور خانواده؛ کسی که در دام دلبستگی ناسالم اسیر میشود اکثرا از رفتار خود ابراز ناراحتی کرده و معتقد است هر کاری که میکند، نمیتواند کمتر به مادر، همسر و یا فرزند خود تماس بگیرد؛ در واقع اگر این کار را نکند پریشان و ناراحت است.
خیرخواه با بیان اینکه وابستگی ناسالم از کودکی افراد نشات میگیرد، تصریح کرد: همه ما در مرحله کودکی نیاز به حمایت و احساس اعتماد و دیده شدن از سوی پدر و مادر داریم و دقیقا در همین سنین الگوهای باوری در فرد شکل میگیرد که این الگوهای باوری ماندگار شکلدهنده شخصیت افراد در تمام طول عمر است.
وی گفت: در دو سال اول، والد باید کنار کودک باشد چراکه کودک در این سن ترسهایی را تجربه میکند که اگر والد کنار کودک نباشد ترسها شکل دیگری پیدا کرده و تبدیل به اضطراب میشوند و متاسفانه این تجارب اضطرابی در بزرگسالی در ارتباطات عمیق افراد اثر منفی میگذارد.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: رفتار کودکان مضطرب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۵۷۰۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند ترفند تربیتی کاربردی برای جلوگیری از لجبازی کودک
بچهها به دلایل مختلفی بدرفتاری میکنند، اما شایعترین دلیل آن بی حوصلگی و کسل شدن است. آنها متوجه میشوند که رفتارشان تأثیرگذار است، بخصوص اگر بتوانند با استفاده از آن به چیزی که میخواهند برسند. گاهی هم میل به قدرت داشتن، دلیل بدرفتاریهای آنها است، چرا که این روشی است برای کودک تا بتواند تلاش کند و قدرت کنترل خود را اثبات کند. به همین دلیل مهم است که نحوهی صحیح مدیریت این رفتارها را بلد باشید.
به گزارش روزیاتو، راهکارهایی که در ادامه از آنها صحبت خواهیم زندگی شما به عنوان پدر و مادر را سادهتر خواهند کرد.
۱- با آرامش و خونسردی بیشتری با او برخورد کنیدبچهها اغلب از رفتار والدین خود تقلید میکنند، بنابراین باید با آموزش حفظ آرامش و خونسردی به فرزندتان، به رفتار او شکل دهید. اگر زمانی که شروع به جیغ و داد میکند، شما هم سرش فریاد بکشید، این رفتار برای عادی و طبیعی خواهد شد. بنابراین، به جای این کار، به او روش دیگری برای مدیریت احساساتش نشان دهید.
۲- به او حق انتخاب دهید تا بتوانید تصمیم بگیرد که دوست دارد چه کاری انجام دهدحق انتخاب دادن به کودک کمک میکند نیاز به قدرت داشتن و کنترل داشتن روی امور خود در او ارضا شود؛ بنابراین مثلاً اگر باید هم اسباب بازی هایش را جمع میکرد و هم دندان هایش را مسواک میزد، از او بپرسید که دوست دارد اول کدام را انجام دهد.
۳- همیشه تنقلات همراه خود داشته باشیدبدرفتاری کودک بسیاری از اوقات ناشی از گرسنگی او است، بنابراین اگر قرار بود با کودک تان بیرون بروید، با همراه داشتن تنقلات میتوانید جلوی جیغ و داد کردنش را بگیرید و او را خوش خلق نگه دارید.
۴- او را از پیامدهای منفی احتمالی کارهایش آگاه کنید«چون من میگویم!» پاسخ خوبی به کودکی نیست که میخواهد بداند چرا نباید کاری را انجام دهد. همیشه سعی کنید با فرزندتان صحبت کنید و برایش توضیح دهید که اگر بدرفتاری کند چه اتفاقی ممکن است و چرا نباید برخی کارها را انجام دهد. او را از عواقبی که کارهایش ممکن است داشته باشند آگاه کنید تا بتواند یاد بگیرد و در آینده تصمیمات بهتری برای خود بگیرد.
۵- یک برنامهی روزانه برایش تنظیم کنید و بابت عمل به آن به او جایزه دهیدبه فرزندتان کمک کنید که یک برنامهی روزانهی مناسب برای خود داشته باشد، مثلاً ممنوعیت تماشای تلویزیون از یک ساعت مشخص به بعد، کمک به شستن ظرف ها، مسواک زدن و رفتن به رختخواب در ساعتی مشخص؛ و اگر دوست دارید خلاق باشید، میتوانید برای کل ماه برنامه تنظیم کنید و به فرزندتان بگویید که اگر تمام ماه (یا یک یا ۲ هفته) طبق برنامه عمل کند، میتواند به انتخاب خودش جایزهای از شما بگیرد.
۶- تنبیههای معقولی برای قانون شکنی هایش تعیین کنیدبرای برخی بدرفتاریهای کودک تان تنبیههای معقولی در نظر بگیرید. مثلاً اگر فرزندتان در برابر خوردن سبزیجات مقاومت کرد، به او اجازهی خوردن تنقلات ندهید. یا اگر نمیخواست اسباب بازی هایش را جمع کند، اجازه ندهید بقیهی روز را با آنها بازی کند. این شیوه برای کودکانی مناسب است که انجام برخی کارها برایشان دشوار است. با این حال، از تعیین تنبیههای نامعقول خودداری کنید. مثلاً اگر نمیخواست غذایش را بخورد، او را مجبور به شستن لباسها نکنید.
۷- حواسش را پرت کنیدبچهها گاهی به این دلیل بدرفتاری میکنند که احساس بی حوصلگی یا کسل شدن میکنند یا کار بهتری برای انجام دادن سراغ ندارند. به همین دلیل، اگر کاری برایش پیدا کنید، بخصوص چیزی که او سرگرم و درگیر کند، حواسش پرت چیز خوبی خواهد شد و دیگر بدرفتاری نخواهد کرد.
۸- از او دربارهی نظرش و و راه حل هایش برای مشکلات بپرسیدوقتی فرزندتان شروع به بدرفتاری میکند، از او بپرسید که آیا مشکلی دارد یا آیا چیزی اذیتش میکند. اگر مشکلی وجود داشت و کودک تان آن را با شما در میان گذاشت، وقت بگذارید و با او دربارهی آن صحبت کنید. از فرزندتان بپرسید که نظر و فکری دارد یا به عقیدهی او چظور میتوان آن مشکل را برطرف کرد. اگر پاسخی نداشت، کمی به او کمک کنید، اما یادتان باشد که باید به او این احساس را دهید که این خود اوست که دارد مشکل را حل میکند و شما باید حامی و مشوق او باشید.
۹- احساساتش را بپذیرید و سعی کنید به او کمک کنیدبه جای اینکه به فرزندتان بگویید بچهی بدی شده یا دارد بدرفتاری میکند، میتوانید به او نشان دهید که او و احساسی که دارد را درک میکنید. از آنجایی که احساسات نقش مهمی در رفتار کودک دارند، همیشه پذیرای آنها باشید. مثلاً جملهی سادهای مانند این میتواند کمک زیادی به فرزندتان کند: «می فهمم که از اینکه امروز نمیتوانیم برویم پارک ناراحت هستی، اما هوا خوب نیست».